What a night

Ligt gespannen op weg naar het vliegveld, zelfs nog aangehouden onderweg, maar hé nog nooit hebben we zo snel en makkelijk geparkeerd op Schiphol, schouderklopje voor mij!! We waren, zoals verwacht, keurig op tijd op Schiphol zodat we nog even rustig konden zitten. Waarna de tijd eigenlijk heel snel ging. Voor ik het wist stond ik ‘online’ in te checken samen met Odyle. Nog nooit eerder gezien of mee gemaakt, maar we moesten onszelf op Schiphol inchecken. Wat toch eigenlijk best wel makkelijk en handig is, zo konden we gezellig naar elkaar in het vliegtuig zitten.

Na het afscheid nemen was het toch echt tijd om te gaan, nog steeds niet kunnen beseffen dat ik de volgende dag al in Afrika zou zijn.. kan ik het nog steeds niet echt bevatten.

De vlucht naar Kenia ging redelijk snel voorbij, met om 23:00 nog een avondmaal en om 03:00 het ontbijt landden we om 06:15 lokale tijd op Nairobi! Een raar vliegveld, maar we konden om 09:50 netjes in het vliegtuig naar Malawi stappen.

In Lilongwe werden we vriendelijk opgewacht door onze regiocoordinator Jan en zijn vriendin Marieke, die van plan zijn de komende 2 jaar nog in Malawi te wonen. Toen bleek dat er nog een vrijwiliger, vanuit Nederland, met dezelfde vluchten als Odyle en mij in Malawi was gekomen. Toevallig, want Odyle en ik hadden het nog over hem gehad dat hij best een vrijwilliger van Be-More zou kunnen zijn! Na het omwisselen van wat euro’s voor kawatcha (1000 kawatcha is ongeveer 2 euro), kan je wel begrijpen dat ik met een stapel geld mezelf opeens wel heel rijk voelde.

Opweg naar Mabuya Camp, waar we moesten inchecken en een welkomspakketje kregen van Jan. En zijn toen richting het centrum van Lilongwe gelopen. Bloedheet in de zon, maar met de regenbuien tussendoor is het goed uit te houden. Hier hebben we in een restaurantje voor nog geen 10eu gelunched, wat voor de lokale bevolking al veel te duur is. Hierna hebben Jan en Marieke ons alleen gelaten en ben ik samen met Odyle en Jeroen nog even naar de supermarkt gelopen waarna we daarna terug naar Mabuja Camp zijn gegaan.

Ik heb gemerkt dat Lilongwe nog een redelijk rijke stad is. Er staan ‘normale’ huizen, er is een winkelcentrumpje en het is er niet normaal druk. Eigenlijk niet zoals je Afrika zou verwachten.


What a night.. Om half 8 al op je bed liggen, omdat je bijna lopend al in slaap viel, maar om 2 uur snachts nog niet kunnen slapen, ja.. dat krijg je in een hostel met een bar waar ook lokale mensen mogen komen. Kan je niet slapen door de harde muziek en de luid pratende mensen, En dan slaapt er ook nog een dronkenlap op je slaapzaal, die midden in de nacht alles aan elkaar aan het schreeuwen is omdat zijn telefoon kwijt is, die naar mijn mening gewoon ergens in zijn tas zit. En als de bar gaat sluiten, dan gaan ze gerust buiten nog even verder. Maar, we hebben het zonder muggensteken overleefd.

De 5 uur durende busreis naar Zomba ging eigenlijk super snel. Een klein taxi busje ( wat meer lijkt op een afgekeurde jeep met dak ) had Be-More voor ons gehuurd, Jan en Marieke dus. Met een super vriendelijke chauffeur die ons de vorige dag ook van het vliegveld had gehaald.

Tijdens de busreis zijn we op de grens van Mozambique geweest, dit eigenlijk omdat de weg van Lilongwe naar Zomba een deel op de grens loopt. En hebben we genoeg gezien, zijn we genoeg mensen tegen gekomen die je wat willen verkopen. Vooral veel fruit hebben ze op de marktjes waar ze dan met velen zitten. Maar ook kleding, souvenirs, manden, zelf gemaakte spullen en noem maar op. De natuur is op dit moment ook geweldig, overal waar je kijkt is het groen, groeit een plantje of staat er een huisje. Huisje.. er zijn inderdaad wel hutjes die je huis kunt noemen, gewoon netjes van steen. Maar er zijn er genoeg die er meer uit zien als een schuurtje voor de kippen, helemaal van riet en hout gemaakt. We hebben onderweg een beter beeld gekregen van hoe de bevolking hier echt woont en leeft. Hoe ze uren moeten lopen, of de fiets pakken met daarop 5 gestapelde, zware pakketten en vervolgens de berg niet op kunnen komen.

Vanmiddag zijn we aangekomen in Zomba en zijn we afgezet in Pakachere. Het hosteltje waar we deze nacht verblijven. Ziet er netjes uit, maar het heeft niet zoveel sfeer als Mabuya Camp, wat ik nu toch eigenlijk wel een beetje mis, die gezelligheid. Ondanks dat het hier regenseizoen is, en het vandaag bijna de hele dag heeft geregend, is het ontzettend warm en klam. Als ze zon eventjes doorbreekt voel je gelijk de hitte, maar ik mag niet klagen want ik hoorde dat het in Nederland ijzelde, ik zit toch liever hier!

Het zijn zoveel indrukken die op me af komen tegelijk, zoveel nieuwe dingen die je ziet, dingen die je in Nederland niet zou verzinnen. Het is ongelooflijk en zeker onbeschrijfbaar wat ik hier zie en mee maak, maar ik hoop dat ik jullie een beetje mee kan nemen op mijn avontuur door mijn verhalen.

Morgen krijgen we meer informatie over de projecten en de weekendtrips, die ik zeker ga maken, ook gaan we eindelijk op ons ( van Odyle en mij, Jeroen zit op het project Chayof ) project een kijkje nemen, super veel zin in natuurlijk!

Ik hoop snel weer wat van me te kunnen laten horen!
x