Palanga

Labas lieve lezers, dit zal één van de laatste reisverslagen van mij in Litouwen zijn, helaas!


Een vrijdagochtend ging de wekker om te vertrekken naar Palanga, maar er moest nog het een en anders opgeruimd en schoon gemaakt worden, dus hup aan de slag! Toen we helemaal klaar waren, kwam Rasa ons nog gedag zeggen en stelde ons voor om ons met het busje naar het busstation te brengen, hier konden wij natuurlijk geen nee op zeggen met al onze zware koffers. Wij met al die koffers de bus in, op weg naar het busstation waar we ook nog naar de Iki (supermarkt) moesten om lekkere dingen te kopen voor de 5 uur durende busreis die ons stond te wachten. Toen we eindelijk in de bus zaten kon ons avontuur ‘Palanga’ beginnen! De busreis vond ik gelukkig wel meevallen, op een houten kont en hoofdpijn na heb ik er verder niks aan overgehouden.

Natuurlijk gingen we gelijk opzoek naar ons appartement zodra we in Palanga de bus uitstapten. Gelukkig hebben we die in één keer gevonden, want met 2 zware koffers en een handtas is toch geen pretje om heel Palanga mee door te zeulen. Het appartement was bevestigd in een super leuk huis, en toen we door het raam naar binnen keken werden we al helemaal blij. Een grote mooie kijken en 2 leren banken zagen we al staan, dat zou toch mooi zijn dachten we. Maar die pret werd snel bij ons weggehaald, want zodra we eindelijk een eigenaar spraken van het appartement werd ons duidelijk dat wat we geboekt hadden, niet meer bestond. Het huis had een andere eigenaar gekregen, een andere naam, en wat wij geboekt hadden bestond dus niet meer. Eerst wilde de meneer ons niet eens helpen, wilde ons het zelf helemaal uit laten zoeken, maar daar waren wij het dus niet mee eens. Na wat gesprekken in het gebrekkig Engels, kwam hij me de oplossing. Hij wist een hotel die nog plek had voor vijf personen voor een hele week, waar we hetzelfde bedrag moesten betalen voor wat we voor het appartement zouden moeten betalen. Omdat we op dat moment helemaal niks hadden, zijn we hier opin gegaan en zijn we met de taxi naar het hotel gebracht. In het hotel kwamen we er al snel achter dat het de afgesproken prijs niet waard was, maar de hoteleigenaar wilde niks van de prijs afhalen. We hadden afgesproken om er één nachtje te blijven en daarna te laten weten of we de hele week in het hotel zouden verblijven of dat we ergens anders heen zouden gaan.

Toen de vader van Joelle op internet een appartement had gevonden voor vijf personen, waren we al helemaal gelukkig. Dus opzoek naar het appartement, waar toen we er aan kwamen helaas niemand was. We zagen bij de buren mensen in de tuin zitten, dus gingen vragen of zij misschien een nummer hadden van de eigenaar zodat we konden bellen. De vrouw was zo enthousiast dat ze ons overal heen bracht om achter het nummer te komen, totdat we uiteindelijk in haar eigen huis terecht kwamen. Hier had ze 3 kamers over die ze verhuurde voor een goedkoop prijsje, natuurlijk moesten we hier wel even over na denken, maar het zou ons veel geld schelen dus hebben we er voor gekozen om het te doen. Natuurlijk moesten we nog wel eerst dat ene nachtje in het hotel verblijven.

Na wat afspraken te hebben gemaakt met de vrouw, zijn we naar de boulevard gelopen om wat te gaan eten. Omdat we ook niet zoveel geld hebben, hadden we besloten om bij het vertrouwde CiliPica te gaan eten. Hier was het zo druk, dat ze zeiden dat we een uur op onze pizza’s zouden moeten wachten, gelukkig kwamen deze al na 20 minuten zodat we lekker konden eten. Na het eten zijn we nog even terug gelopen naar het hotel om ons klaar te maken om wat te gaan drinken in de stad. Helemaal klaar voor de avond, liepen we weer richting de boulevard, want daar is alles te doen. We kwamen uit bij een bar/restaurant waar al veel jongeren zaten, dus dat leek ons een leuke plek om even een drankje te gaan doen. Het was best gezellig, maar omdat we buiten zaten en de bediening ook niet echt aardig was, hadden we na één drankje besloten om maar weer lekker naar huis te gaan en ons bedje in te duiken.

Ook zaterdag ging de wekker weer vroeg, want we hadden om half 11 afgesproken om bij de vrouw te zijn, zo hadden we nog wat aan onze dag. Dus wij al onze koffers weer de taxi in proppen en richting de vrouw, hier werden we met open armen ontvangen. Toen we een beetje ons plekje hadden gevonden zijn we naar de Maxima gelopen om boodschapjes te halen voor de hele week. Onderweg terug naar huis, besloten de meiden om film te gaan kijken, want het regende een beetje en verder was het niet zulk heel lekker weer. Hier had ik niet zoveel zin in, dus ik ging in m’n eentje de stad verkennen. Eerst kwamen ik een skateboard/BMX/skate wedstrijd tegen, waar ik een hele tijd heb staan kijken, daarna liep ik richting de boulevard toen ik muziek hoorde. Toen ik de muziek volgde kwam ik uit bij een groot openluchttheater, waar er danswedstrijden bezig waren. Ook hier heb ik natuurlijk een tijdje staan kijken en besloot toen richting de boulevard te lopen, waar er van alles te doen was. Van de boulevard, naar het strand waar er allemaal toernooitjes waren beachvolley, beachhandbal, beachbasketbal, beachrugby noem het maar op. Natuurlijk heb ik een super lekkere zelfgemaakte wafel met chocolade en discodip genomen en een heerlijke karamel macciato! Einde van de middag besloot ik weer terug naar ‘huis’ te gaan, waar we ons allemaal op maakten om uit eten te gaan.

We zijn eerst naar het strand gelopen om een drankje te doen en zijn daarna wezen eten bij het Steakhouse, waar ik een heerlijke kipburger met frietjes heb gegeten. Overal werd het steeds drukker en drukker binnen, tot we eindelijk door kregen waarom. Het Euro Song Festival, waar Litouwen nog in zat. Je kon geen bar/restaurant of club binnen kijken en het stond op. Bij De Cuba, hadden we een plaatsje buiten onder een verwarming en een lekker dekentje, hier hebben we gezellig gepraat onder het genot van een drankje natuurlijk. Omdat er niet veel meer te doen was in de stad, en we het allemaal best koud hadden besloten we om naar huis te gaan.

Zondag scheen de zon gelukkig, dus iedereen was weer vrolijk en opgepept. Op naar het strand natuurlijk, want we moeten toch wel even van dat zonnetje genieten nu we in Palanga zijn. Nadat we even wat boodschapjes bij de Maxima gehaald hadden, konden we er een hele dag tegen aan. Eerst lagen we op het strand, in de wind dus niet echt lekker. Daarna zijn we verhuisd naar de duinen, waar het niet normaal druk was. Maar we hebben een plekje kunnen veroveren en hebben daar heerlijk de hele middag gelegen. Toen we besloten om richting huis te gaan, hebben we bij De Cuba nog even lekker een drankje gedronken. Thuis heeft Suzanna heerlijk spaghetti gemaakt en hebben we deze op ons kamertje opgegeten. Dit omdat de keuken hier super klein is en er maar plek is voor twee personen. Na het eten hebben we lekker met z’n alle een filmpje gekeken en zijn op tijd gaan slapen, iedereen was kapot van een dagje strand.

Ook maandag toen we wakker werden scheen de zon, en besloten we om weer richting het strand te gaan. Het viel ons gelijk op dat het op de boulevard helemaal niet meer druk was, en je kon merken dat ze hier nog geen vakantie hebben. Ook op het strand en in de duinen was het helemaal niet druk, dus we hadden snel een plekje gevonden. Hier hebben we de hele middag vertoeft en hebben daarna weer een drankje bij De Cuba gedronken, echt een heel leuk restaurantje, waar je lekker in de zon kunt genieten. Thuis hebben we lekker met z’n alle gegeten, met zijn alle in het kleine keukentje onze wrap klaar maken.

Dinsdag waren we weer rond dezelfde tijd wakker, namelijk 10 uur. Misschien komt het omdat de vrouw hier in huis dan overal in het huis rond loopt, dat we daarom elke keer rond die tijd wakker zijn. Maar we zagen dat het helemaal bewolkt was, dus besloten we om naar Klaipeda te gaan. Eerst zouden Suzanna, Vivian en ik gaan fietsen maar daar hebben we toch van afgezien. Roxanne en Joelle bleven thuis, geen zin om mee te gaan en nog veel voor school te doen. Toen we naar de bus liepen begon het al met spetteren, dus we besloten om nog een lekkere warme caramel macciato te halen, deze hebben we op gedronken terwijl we op de bus stonden te wachten, lekker warm binnen. De bus naar Klaipeda was zo’n klein mongolenbusje, waar we lekker krap op elkaar zaten. Gelukkig was het geen lange reis en waren we zo in Kleipeda waar we eerst een kaart kochten. Toen zijn we door de winkelstraat gelopen en hebben we geluncht bij CiliPica, natuurlijk. Na een heerlijke pizza en een kleine Fanta liepen we verder naar het oude centrum, naar het informatiebureau waar ze ons de weg naar het winkelcentrum wezen. Hier hebben we de hele middag doorgebracht tot dat we er achter kwamen dat het al eind van de middag was en het tijd werd om naar huis te gaan. Het was namelijk mijn beurt om te koken, maar Joelle en Roxanne waren zo lief om alvast de aardappels op te zetten. Dus ik hoefde toen ik thuis kwam alleen nog maar de kip te braden en de doperwten op te zetten. Super lekker gegeten, lekker zo’n Hollandse pot! Na het eten zijn we een film gaan kijken, om de tijd te doden. Maar halverwege de film besloot ik om lekker te gaan slapen, helemaal kapot!

Woensdag werden we naar onze verbazing wakker met een fel blauwe lucht, zonder wolken. Hup, snel ons bed uit en onze spullen pakken om naar het strand te gaan. En daar gingen we weer, om 11u smorgens in onze korte broek. Lekker warm was anders toen we de deur uitstapten, maar zodra we ons plekje tussen de duinen hadden gevonden, waar de wind ons niet kon pakken, lagen we weer lekker te bakken in de zon. Hier hebben we weer een hele dag vertoeft. Thuis ben ik onder de douche gesprongen en ben ik weer even aan m’n schoolwerk gaan zitten, terwijl Vivian pannenkoeken aan het bakken was.

De volgende dag werden we niet door de wekker gewekt, maar door een telefoon die af ging. Het was Melissa, die helaas geen auto kon huren omdat ze haar pas is verloren. Jammer, moesten we toch wel met de bus naar Kaunas vrijdag in plaats van met de auto! Maar goed, onze dag werd al wat beter toen we naar buiten keken en zagen dat de zon weer scheen. Eerst even onze koffers inpakken en wegen en dan konden we weer richting het strand. Vivian en Suzanna gingen nog even de boulevard op en die zouden later komen. Toen we het zat waren, zijn we naar huis gegaan en zijn daarna door gelopen om lekker te gaan eten bij het Steak House. Natuurlijk heb ik hier weer voor de kipburger met frietjes gekozen en een heerlijke KISS erbij. Na het eten zijn we nog lekker popcorn gaan halen en hebben we als afsluiting een drankje bij De Cuba gedaan.

Ja, daar gingen we dan eindelijk! Onze laatste dag in Palanga was voorbij en we konden naar Kaunas vertrekken. Met een kort afscheid en een heel gedoe met de taxi, kwamen we toch echt ruim op tijd aan bij het busstation. Vivian en ik hebben nog een koffie, met smaakje, gehaald en we hebben met z’n alle nog even wat eten gekocht bij de Maxima! We konden er weer tegen aan, de 3 en een half uur durende reis naar Kaunas!

Mijn volgende verslagje zal helaas alweer de laatste zijn en hierin zal ik vertellen over onze avonturen in Kaunas en onze vlucht terug naar huis. Ik kijk er toch stiekem wel naar uit om weer lekker in m’n eigen bedje te liggen, onder mijn eigen douche te staan en m’n eigen spulletjes te hebben.