Kaunas en thuiskomst

Dit laatste verslagje, schrijf ik terwijl ik op mijn eigen bed in Dreischor zit! Want ja, ik ben namelijk alweer thuis!

Het naar huis gaan was een hele opgave, aangezien we ons laatste nachtje nog moesten doorbrengen in een hostel in Kaunas. We sliepen met z'n 6en op één kamer, je raad vast wel hoe dat gaat met 6 meiden. De hele kamer lag vol met kleren, make-up, schoenen en noem maar op om ons klaar te maken voor een laatste gezamelijke avondmaal. We hebben heerlijk gegeten bij een leuk restaurantje, waar we uiteindelijk 3 uren hebben gezeten. Natuurlijk hebben we na het eten nog een drankje gedaan en hebben we 'wie ben ik' gespeeld. Toen we besloten om verder te kijken, kwamen we uit bij Pop star bar! Dit is een discotheek/bar in één, dan denk je meer aan een kroegje natuurlijk maar dit was meer een discotheek. Vivian en ik besloten om naar huis te gaan, omdat we echt heel moe waren. Nog geen half uur later stond Joelle aan de deur gevolgd door Suzanna en Roxanne. Melissa was nog gebleven om nog wat drankjes te drinken, en dat was te merken ook toen ze thuis kwam. Wat kan zij veel lullen als ze dronken is, zoveel dat we er allemaal een beetje genoeg van hadden omdat we wilden slapen. Uiteindelijk was ze stil en zijn we allemaal lekker in slaap gevallen na een hele leuke en gezellige avond.

De volgende dag was de dag dat we naar huis zouden gaan, toch best wel raar om te bedenken dat je die avond weer in je eigen bed zal slapen. We moesten om 11u al uitchecken in het hostel en daarom besloten we om te gaan brunchen bij een leuk uitziend restaurantje. Helaas viel het eten een beetje tegen maar was de versgeperste sinaasappelsap heerlijk. Daarna zijn we nog even naar de Maxima gelopen om nog wat lekkers voor de dag en zijn toen bij Coffee Inn gaan zitten. Toen we het ook daar een beetje gezien hadden, en we eigenlijk gewoon wilde dat we al naar het vliegveld konden vertrekken besloten we om in het hostel Van God Los terug te gaan kijken. En dit hielp, want de tijd vloog voorbij en voor we het wisten stonden we met al onze koffers op de bus naar het vliegveld te wachten.

Iedereen stik zenuwachtig natuurlijk, maar dat ging wel over toen we onze koffers gingen wegen. Mygod, ik heb nog nooit zoveel truien/vesten/shirtjes over elkaar heen hoeven dragen als die dag. Bijna al onze koffers waren te zwaar, dus we hadden onszelf ingepakt met kleren zodat dat gewicht er in ieder geval al uit was. Toen we eindelijk waren ingecheckt, stond de rij voor de gate er al. Dus met een beetje stress en gehaast, sloten we achteraan aan in de rij en zijn zo het vliegthuig in gestapt. Omdat we bijna de laatste waren, zagen we al dat we versprijd moesten gaan zitten. Maar omdat ze de nooduitgangen vrij houden tot het laatste moment, hadden we geluk en konden we daar met z'n 6en gewoon bij elkaar & met extra beenruimte. Met zweethandjes en een wat druk hoofdje gingen we de lucht in, waar ik voor de zoveelste keer maar BAM ging doorlezen voor de toets van maandag.

Eindelijk geland, konden we het allemaal niet meer houden. We moesten naar de wc, natuurlijk! Daarna bijna rennend naar de koffers en daar gingen we. Met z'n alle richting de uitgang, waar onze ouders/vrienden en familie op ons stond te wachten.

Het is heerlijk om weer thuis te zijn en mijn eigen dingetjes weer te hebben. Maar toch zal ik het missen, de meiden, Litouwen en de stages.

Het was een tijd om nooit te vergeten!