Vilnius

Labas,

Dit verslag zal vooral over mijn avontuur naar en in Vilnius gaan, maar ik ga beginnen bij vrijdag, wat nog een normale stage dag was, nouja normaal.. Zo zou je het ongeveer kunnen noemen.

Vrijdag begon de dag, later dan op andere dagen, om 10u bij Kranto. Vrijdag is de dag dat ik een ochtend door breng bij mensen met een beperking. En ik moet zeggen, dat het elke keer een beetje leuker wordt, maar dat ik toch ook elke keer weer m'n ogen uit kijk. Dit is natuurlijk niet lullig bedoelt, maar ik ben het gewoon niet gewend om met mensen met een beperking te werken.

We begonnen de dag met 'sport', ik ben echt fanatiek als het op sport gaat, maar dat moest ik deze dag totaal van me af slaan. Want het sporten gaat namelijk niet om het winnen, maar om het plezier hebben in en om het lichaam spoepel te houden. Daarom zijn we ook vanalles met grote ballen, soort van skippybal alleen dan groter en ligter, gaan doen. Je kan er op zitten maar je kan er ook overheen rollen bijvoorbeeld, zo om je lichaam soepel te maken/houden en je evenwicht te verbeteren. Na het sporten hadden we een uurtje rust, in dit uurtje mag iedereen doen wat hij zelf wilt. Dit gebeurd meestal in het eigen lokaal, elke groep heeft een eigen lokaal, een soort van eigen plek. Ik ging aan de slag met een grote puzzel, dit vond ik (en Roxanne ook) nog leuker dan de mensen waarvoor het bedoelt was.

Na het uurtje rust, was het onze beurt om de sport te verzorgen. Roxanne had al een keer een leuk spel gedaan met stokken en ringen, en pionnen die je dan moet omschieten met de ringen dmv de stok. Echt een leuk spel & ik heb het ook best wel naar m'n zin gehad! Het laatste uur op vrijdag hebben ze altijd disco, heeeel grappig! Iedereen die gaat dan naar een zaal boven en daar wordt dan de muziek aangezet. Vooral muziek met een flinke bas! En dan gaat iedereen gewoon dansen, en niet normaal een beetje schuifelen, maar ze gingen echt los! En je raad het nooit, maar ik ben zelfs ten dans gevraagd, wat een eer!

Smiddags heb ik eigenlijk het huis schoon gemaakt, ik was toch alleen thuis en had nog niet genoeg energie om te gaan sporten. Lekker even alleen, heerlijk!

Savonds gingen we uit eten bij CiliPica, waar we dus altijd eten. Maar we hadden bij Kranto gehoord dat er weer een huisfeestje zou zijn bij iemand, dus na het eten gingen Suzanna, Roxanne en Joelle daar naar toe. Terwijl Vivian, Melissa en ik tot midden in de nacht aan de keukentafel heerlijke gesprekken hebben gevoerd met een lekkere warme bak thee!

Zaterdag was het dan zo ver! LIFTEN NAAR VILNIUS! De wekker ging lekker vroeg, zodat we zeker wisten dat we sowieso zaterdag in Vilnius zouden aankomen, haha! Dus Suzanna, Joelle en ik gingen op pad. Eerst de bus genomen naar net buiten de stad, op de weg richting Vilnius! Daar moesten we toch wel even staan, met ons bord met VILNIUS erop en in het zonnetje waren we toch eigenlijk wel een beetje gespannen. Maar wel een goede spanning, een spanning omdat we er echt heel veel zin in hadden en we allemaal nog nooit zijn wezen liften! Maar voor we het wisten stopte er een heel aardig vrouwtje met haar zoontje, die ons naar Ukmerges bracht, een dorpje op de weg richting Vilnius. Helaas sprak ze niet goed engels, dus een echt gesprek hebben we niet kunnen voeren in de auto. Toen ze ons langs de kant van de snelweg had gebracht zijn we weer met ons bord gaan staan. Hop jas en trui uit, want het was me toch een lekker weer! Eerst stopte er een vrachtwagen, die helaas maar 1 plek had dus dat ging niet door. Daarna stopte er weer een vrouw, die goed engels kon en ons zelfs in het centrum van Vilnius heeft gebracht! Super lief natuurlijk!

Super trots op onszelf en met onze tas op ons rug zaten we bij een Kathedraal te wachten op het meisje (Dobra) waar we zouden gaan slapen. Dobra kenden we helemaal niet, maar viavia zijn we bij haar terecht gekomen en heeft zij ons slaapplaats aangeboden! SUPER! De reis en een slaapplek, en dat allemaal gratis! Na een kleine wandeling samen met Dobra kwamen we uit bij haar appartement die ze deelt met nog 2 mensen. Ze waren echt heel aardig en gastvrij, want we hadden onze spullen nog niet uitgepakt en de tafel stond helemaal vol met allemaal eten en we konden zo aanschuiven.

Smiddags zijn we met z'n 3en de stad gaan verkennen, de oude stad, het centrum. Echt een super leuke en mooie stad, en met het heerlijke weer en de zon zagen de pastelkleurige gebouwen er helemaal mooi en kleurrijk uit! Natuurlijk hadden we al een bord met de Mc gezien, dus hier gingen we dan ook eigenlijk gelijk naar toe! Ook de winkels konden we niet langs lopen zonder er even naar binnen te hebben gekeken. We besloten om langs de rivier terug te lopen en toen we bij de rivier aankwamen zagen we aan de overkant een beachvolley/voetbal veld, een skatepark, basketbalveldjes en een speeltuin. Er waren veel mensen buiten dus we besloten om eens even een kijkje te gaan nemen. We liepen over een witte brug waar allemaal sloten aan hingen. Dit staat voor eeuwige liefde, op elk slot waren namen in gegrafeerd en de sleutels worden na het ophangen van het slot in de rivier gegooit. Aangekomen bij het volleybalveld, kwamen we nog een Litouwer tegen die Nederlands kon, heel raar om iemand tegen te komen die Nederlands kan! Maar de jongen had in Groningen gestudeerd, en kon daardoor ons gesprek volgen, waardoor die vervolgens contact met ons zocht. Na de wandeling langs de rivier zijn we terug gelopen naar het centrum en hebben daar een Kathedraal bezocht, dezelfde als waar we met Dobra hadden afgesproken.

Weer aangekomen bij Dobra en Nadine (haar huisgenootje) stond er weer een maaltijd salade voor ons klaar! Best een beetje wennen aan het eten dat hun eten, omdat ze hier al zo'n 8 maanden in Litouwen zijn, eten ze veel Litouws eten. Na het eten zijn we ons gaan klaar maken voor het feest van vanavond, er was een meisje jarig en die gaf een feest waar we naar toe gingen! Maar toen we eindelijk bij de bushalte aankwamen, wisten Dobra en Nadine en niet welke bus we moesten nemen, en ze wisten niet welke kant we de bus op moeste nemen en ze wisten ook niet welke halte we uit zouden moeten stappen. Dus eigenlijk wisten ze niks, haha! Maar geen paniek, gewoon een taxi gebeld die ons naar de plaats van bestemming bracht!

Het feest was een grote vergissing om naar toe te gaan, want ik heb me echt niet vermaakt! Ons drankje was te sterk, maar toen ik een glas cola wilde halen was onze cola al opgedronken door andere mensen. Er was bijna geen muziek, want ze hadden geen boxen en iedereen kende elkaar al waardoor ik ( en Suuz ) ons min of meer buitengesloten voelden. Toen het tijd was om richting de stad te vertrekken, waren er taxi's gebeld, maar die kwamen allemaal niet opdagen. Omdat we met zo'n grote groep waren, was de helft al weg (waaronder Joelle en Suzanna) en moesten wij op andere taxi's wachten. Toen er eindelijk 3 taxi's kwamen opdagen, kregen die onderling ook nog ruzie want de een vond dat wij van hem waren en de ander vond van niet. Maargoed, uiteindelijk zijn we toch vielig in de stad beland! We liepen langs een discotheek, wat er aan de buitenkant echt leuk uit zag, dus ik dacht; als we daar heen gaan, heb ik nog wel zin om te blijven. Maar je raad het al, daar gingen we natuurlijk niet naar binnen. Nee, we gingen bij een raar café achtig iets naar binnen en we doken de kelder in. Waar 'de disco' al in volle gang was, met de mensen die al eerder waren vertrokken met de taxi's! Gelukkig zag ik Suzanna al snel staan en kon ik eindelijk naar huis, want als ik ergens niet van hou is het een rare kelder, waar je je opgesloten voelt, je omringd wordt door dronken mensen die springen, dansen, zingen, schreeuwen en noem het maar op!

Dus Suzanna en ik gingen lekker naar huis, maar werden natuurlijk rond een uurtje of 5 gewekt door Joelle die thuis kwam! En dat was nog niet het enige, want rond 6u ging er toch opeens een soort van alarm (dat is wat ik als eerst dag) af! Toen we dachten dat het was afgelopen, ging er een telefoon af, echt heel hard! Maar omdat we natuurlijk in een vreemd huis sliepen wisten we ook allemaal niet echt wat we moesten doen. Totdat Joelle werd gebeld en er werd gevraagd of ze de deur open kon doen, want Dobra had geen sleutel bij en wilde graag naar binnen.

De volgende ochtend/middag zijn we met zijn alle gaan lunchen bij een leuk restaurantje, waar we lekker pannenkoeken hebben gegeten. Toen we weer naar huis liepen besloten we (suzanna, joelle en ik) om nog langs de winkel te lopen om wat te kopen voor Dobra, voor de gasvrijheid! Lekkere chocolatjes en een leuke brief hebben we bij haar op tafel achter gelaten en zijn opweg gegaan naar de bus, die ons buiten de stad zou brengen.

Jammer genoeg was het niet zulk lekker weer als zaterdag, want zondag heeft het de hele dag geregend. Dus door de regen hebben we een halfuur gelopen naar de bushalte, waar we weer een halfuur op de bus moesten wachten. Gelukkig wel droog in het bushokje! Bij Dobra hadden we opgezocht waar we uit moesten stappen, dus dat ging gelukkig goed! Maar helaas was dat niet DE plek om te liften, dus we hebben zeker anderhalfuur gelopen naar de goede plek om te liften. Onderweg daar naar toe hebben we natuurlijk wel een paar keer geprobeerd, maar helaas zonder resultaat. Want er stopte een auto die maar plek voor 2 had en er stopte een auto die niet de richting van Panevezys op ging. Na wat te hebben gekocht bij een benzinestation konden we er weer tegen aan, en hebben toen de plek bereikt, wel helemaal doorweekt door de regen! Ondanks dat er al 2 jongens stonden om een lift te nemen, zijn wij blijven staan en zijn ook gaan proberen een lift te regelen. Er stopte zelfs een vrachtwagen, wel 300 meter verder, waar Suuz en Jo achteraan rende, maar ook deze had maar plek voor 2 personen. Ook reed er een vrouw voorbij die nog haar middelvinger naar ons opstak. Maar, daarna was het dan ook raak! Er stopte een man in een busje, die wilde ons naar Panevezys brengen, helemaal goed dus! Het grappige is dat deze man niet eens uit Litouwen kwam, maar uit Estland! Na een rit van iets langer dan een uur, zijn we netjes afgezet hier in het centrum en zijn we doorgelopen naar huis! Eindelijk weer thuis, zo voelde het! Alsof we een hele week van huis zijn weg geweest.

Omdat we normaal op zondag uit eten gaan, zijn we dit keer ook geweest. En natuurlijk weer bij CiliPica, hoezo weten we ook niet. Want de mensen die er werken vinden ons niet eens aardig. We hadden onze kaart en werden gelijk belaagd door een dronkenlap! Heel erg irritant, want hij daagde ons heel erg uit! Maar door ons er niks van aan te trekken is het niet uit de hand gelopen. We hadden allemaal zin in een lekkere salade en bestelde de heerlijk sesarsalade met kip, jammer genoeg was deze niet zo lekker als de vorige keer, want ze hadden er een ansjovissaus overheen gegooit, gadverdamme! Maar volgens de bediening hoorde dat en hebben we netjes op onze pizza gewacht, die daarom extra lekker smaakte!

Savonds zou er nog een feest zijn in Rezidencija, maar dat wisten we ook niet zeker. En omdat iedereen toch wel heel erg moe was, zijn we lekker naar huis gegaan!

Nu is het inmiddels maandagavond, maar over vandaag vertel ik een ander keertje, want dit verslag is ook al weer veelste lang geworden! Daarom ga ik dit verslag nu ook beeindigen en ga ik lekker GTST terug kijken samen met Joelle!


Hele dikke kussen!